Zmarł prof. dr. hab. n. farm. Dionizy Moska

Szanowni Państwo,

z głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci prof. dr. hab. n. farm. Dionizego Moski.


Zmarł Profesor Dionizy Moska – wybitny farmaceuta, nauczyciel akademicki, naukowiec, publicysta, działacz samorządowy i społecznik. Człowiek głębokiej kultury, niezwykłej pracowitości i oddania zawodowi, który całe życie poświęcił służbie pacjentom, studentom i środowisku farmaceutycznemu.


Urodził się 1 października 1928 roku w Grabowie nad Prosną. W czasie okupacji hitlerowskiej, jako dziecko, pracował fizycznie, nie mogąc uczęszczać do szkoły. Po wojnie uzyskał maturę w Liceum Drogistowskim w Krotoszynie (1950), a następnie dyplom magistra farmacji na Akademii Medycznej we Wrocławiu (1954). Tytuł doktora nauk farmaceutycznych uzyskał w 1972 roku w Poznaniu na podstawie rozprawy dotyczącej działalności lekarzy i farmaceutów na Górnym Śląsku w czasie II wojny światowej. W 1993 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie historii farmacji, a w 1994 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego Śląskiej Akademii Medycznej.


Zawodowo związany był zarówno z praktyką aptekarską (pełnił funkcję kierownika aptek przez 35 lat, m.in. w Okręgowym Szpitalu Kolejowym i Obwodzie Lecznictwa Kolejowego w Katowicach), jak i dydaktyką – przez 20 lat uczył w Technikum Farmaceutycznym w Katowicach, a od 1973 roku związał się ze Śląską Akademią Medyczną jako nauczyciel akademicki. W 1982 roku zorganizował i objął kierownictwo Zakładu Farmacji Społecznej, który w 1998 roku przekształcono w Zakład Historii Farmacji i Medycyny. Od 1997 roku pełnił również obowiązki kierownika Kolegium Kształcenia Specjalistycznego Wydziału Farmaceutycznego w Sosnowcu.


Nawet po przejściu na emeryturę w 2000 roku, do 2007 roku kontynuował działalność dydaktyczną, prowadząc zajęcia z zakresu historii farmacji, ustawodawstwa farmaceutycznego i etyki zawodowej.


Był autorem trzech książek, 130 publikacji naukowych, 90 artykułów popularnonaukowych i publicystycznych oraz 140 opracowań kronikarskich. Promotor trzech prac doktorskich i 52 magisterskich, recenzent 37 prac magisterskich, pięciu doktorskich i dwóch habilitacyjnych.


W latach 1975–1992 pełnił funkcję prezesa Oddziału Katowickiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. W latach 1984–1989 był członkiem Komitetu Redakcyjnego „Farmacji Polskiej”, a w latach 1992–2004 członkiem Sądu Koleżeńskiego Zarządu Głównego PTFarm. Od 2002 roku był wiceprzewodniczącym Zespołu Sekcji Historii Farmacji przy Zarządzie Głównym, a w strukturze katowickiego oddziału – przewodniczącym tejże Sekcji.


W latach 1991–1995 pełnił funkcję Prezesa Okręgowej Izby Aptekarskiej w Katowicach. Od momentu reaktywacji samorządu w 1991 roku był także członkiem Rady i Prezydium Śląskiej Izby Aptekarskiej. W latach 1992–1999 przewodniczył Komisji ds. Etyki i Deontologii Zawodu Farmaceuty przy Naczelnej Radzie Aptekarskiej. Od 1992 roku był redaktorem prowadzącym i naczelnym założonego z jego inicjatywy kwartalnika „Apothecarius – Śląskie Forum Farmaceutyczne”.


Od 2001 roku był członkiem Odwoławczej Komisji Bioetycznej przy Ministrze Zdrowia. W latach 2002–2005 pełnił funkcję wiceprezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego Pracowników Śląskiej Akademii Medycznej i Szpitali Klinicznych.


Za swoją działalność naukową, dydaktyczną i społeczną został uhonorowany wieloma wyróżnieniami, w tym:

• Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986)

• Złotym Krzyżem Zasługi (1979)

• Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2001)

• Medalem im. Jędrzeja Śniadeckiego

• Medalem im. prof. Bronisława Koskowskiego

• Medalem Ignacego Łukasiewicza

• Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984)

• Tytułem „Farmaceuty Roku” (1981)

• Nagrodą wojewódzką „Za całokształt działalności społecznej i naukowo-popularyzatorskiej w zakresie farmacji” (1987)

• Orderem Honorowym „Laur 50-lecia Śląskiej Akademii Medycznej”

• Medalem im. Edmunda Baranowskiego – jako pierwszy laureat tego odznaczenia (2007)

• Odznaką honorową „Za zasługi dla ochrony zdrowia” (2007)


Był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego oraz Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji. W zawodzie farmaceutycznym przepracował 52 lata, z czego 17 lat społecznie działał w Śląskiej Izbie Aptekarskiej.


Odszedł Człowiek wybitny – oddany pacjentom, nauce i samorządowi, niezłomny w wartościach, pełen pokory, elegancji i godności.

 Jego dorobek, autorytet i postawa na zawsze pozostaną w naszej pamięci.


Rodzinie i Najbliższym składamy wyrazy najgłębszego współczucia i szczere kondolencje.


Rada Śląskiej Izby Aptekarskiej